Korte verhalen

Ik ben vaak verhuisd en heb me altijd goed gevoeld op plekken. Op die momenten waren die huizen m’n droomhuis. Op een of andere manier kon ik er altijd m’n stempel op drukken, kon ik… Lees verder »Droomhuis te koop

Nog nooit heb ik een fles met post in de zee gegooid, maar als ik het zou doen, zou ik er een gedicht in rollen. De vinder, ik denk in het buitenland, ik stel me… Lees verder »De beloning zou groot zijn

Er zijn films over mensen die een nacht lang in een museum doorbrengen. Lijkt me ook wel wat, alleen overblijven in een museum, maar dan wel zonder gedoe met alarmen. Dat je zo lang als… Lees verder »Alleen in een museum

Ik hou het graag bij het schrijven van korte verhalen. Soms vragen mensen of ik niet ooit als kers op de taart een boek zou willen schrijven. Maar die wens is er niet, tenminste niet… Lees verder »Waarom een kort verhaal zo mooi is

Er zijn van die dingen die je niet te vaak moet eten om er ultiem van te kunnen genieten. Bastognekoeken bijvoorbeeld, niet te versmaden (vind ik). Maar ook oude kaas, Bossche bollen en friet van… Lees verder »Patat van Bram

Als ik in films vrouwen in de jaren veertig zie, ben ik altijd een beetje jaloers op hoe ze eruitzien. Ze dragen vaak sierlijke bloesjes met bloemen of mooie vestjes. Haren altijd perfect opgestoken of… Lees verder »Een beetje jaloers

Naar zee gaan is altijd magisch, je moet het eigenlijk niet te vaak doen. Maar misschien verveelt het niet, naar de golven kijken, zoeken naar de mooiste schelp die je ooit zal vinden. In de… Lees verder »Te lang weggeweest

Een glitterjurk zou me goed staan denk ik. Ik zie het voor me; tot boven de knieën en aan de bovenkant hoog sluitend, lange mouwen. Met zwarte panty’s en zwarte hakken, een soort van stoer… Lees verder »Tijd voor glitter

Sinds ik op de radio hoorde dat voor het maken van een spijkerbroek 15.000 liter water nodig is, wil ik mijn jeans dragen tot op de laatste draad. Of het lukt weet ik nog niet,… Lees verder »Dit moet ik ook gewoon kunnen

Stel dat je dat ene steegje inslaat. Dat steegje met naar voren hellende oude geveltjes en deuren met kloppers. Je bent er de enige, want bij niemand anders komt de gedachte op dit donkere straatje… Lees verder »Dat ene steegje