Het vosje moet net ergens in de struiken aan de linkerkant van de laan zitten, bedenk ik. Ik bekijk foto’s van de vakantie in Denemarken. Op de laatste dag lopen we door een bos uit een film en komen bij een donker laantje van niet al te grote naaldbomen; een perfecte tunnel met rood op de grond (dennennaalden) en bijna zwarte coulissen.
We zijn in Tom Tippelaar beland, prentenboek van Jan Marinus Verburg en Annie M.G. Schmidt. Ik wil een foto maken, maar net als ik het laantje voor m’n camera heb, springt er een kleine vos van rechts midden het pad op. Van een foto is hij zeker niet gediend en hij flitst weg, links van de laan. Ik heb dus een foto van een vos in de bosjes naast een laantje uit m’n dromen. Beter kan niet.